کیفیت سود در شرکت های خصوصی: بررسی نقش مالکیت دولتی و خصوصی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران

امروزه با وجود محدودیت هایی که در مورد سود گزارش شده حسابداری وجود دارد سرمایه گذاران، کیفیت سود را همچنان شاخص بهتری برای نحوه تخصیص منابع خود می دانند. سود حسابداری زمانی از کیفیت لازم برخوردار است که از استمرار و قابلیت پیش بینی برخوردار باشد. از آن جا که نقش سرمایه گذاران در نظارت بر عملکرد کلی شرکت و تحصیل سود کیفی تر همواره مهم بوده است، این پژوهش به بررسی تاثیر نقش نوع مالکیت از حیث عمومی (دولتی) یا خصوصی بودنشان بر کیفیت سود می پردازد. تحقیق حاضر به بررسی کیفیت سود در شرکت های خصوصی: بررسی نقش مالکیت دولتی و خصوصی پرداخته است. جامعه آماری مورد استفاده در تحقیق حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی سال های 1389 تا 1393 می باشد. حجم نمونه مورد بررسی 151 شرکت می باشد. متغیر وابسته تحقیق حاضر، شاخص های کیفیت سود می باشد. داده های مورد نظر جمع آوری در فایل EXCEL طبقه بندی گردید. همچنین آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیون چند متغیره مبتنی بر تکنیک داده های تلفیقی با استفاده از نرم افزار اقتصادسنجی Eviews انجام شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که بین مالکیت دولتی و نسبت وجه نقد عملیاتی به سودعملیاتی، حجم اقلام تعهدی، پایداری سود و کیفیت حساب های دریافتی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بین مالکیت دولتی و نسبت سود ناخالص به فروش رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین مالکیت دولتی و نرخ رشد مستمر سود رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین مالکیت خصوصی و نسبت وجه نقد عملیاتی به سود عملیاتی، پایداری سود رابطهمعناداری وجود ندارد، همچنین یافته ها نشان داد بین مالکیت خصوصی و حجم اقلام تعهدی، نسبت سود ناخالص به فروش، کیفیت حساب های دریافتی و نرخ رشد مستمر سود رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری سود ، شرکت های خصوصی ، کیفیت سود ، مالکیت خصوصی ، مالکیت دولتی