علی خوزین - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول

تاکنون تعاریف زیادی ( به تعداد صاحبنظران در زمینه کارآفرینی) برای کارآفرینی ارائه شده است در تعاریف برگرفته از متون دینی، ضمن محوریت انسان و کرامت انسانی، کارآفرینی از دیدگاه سودمندی اقتصادی برای خود، دیگران و جامعه و به عنوان عاملی برای عزت و شکوفایی جامعه در حرکت به سوی کمال و استقلال، تعریف می شود این سودمندی از طریق نوآوری و انجام کار توام با بهره وری و یا ایجاد موقعیت کار یجدید که همراه با سازندگی و شکوفایی اقتصادی در جامعه اسلامی باشد بدست می آید. هرچند که صفت کارآفرینی در نهاد هر انسانی قابل پرورش است با این وجود برخورداری از ویژگی کارآفرینی در انسان، تجلی یکی ا زصفات خداوند بوده و کارآفرین در مقابل چگونگی استفاده از آن مسئول است و در پیشگاه باریتعالی باید پاسخگوی نحوه استفاده از آن باشد در فرهنگ غنی اسلام و در حضور ارزشها و عقاید الهی، فرهنگ تلاش خلق کار و سهولت بخشیدن به زندگی و سطح معیشت همنوعان، همواره مورد تمجید و سفارش بوده و پیش نیاز حیات طیبه قرار داده شده است. در حالیکه برخی به اشتباه کار و کارآفرینی را با دنیا گرایی و سلطه گرایی برابری می کنند. اسلام دینی است که کارآفرینی اولین مسلمان برای آخرین فرستاده خدا، منشا برکات فراوانی برای این آئین نجات بخش گردید. کارآفرینان مسلمان، بنا به توصیه مذهب ما، نوآور، آگاه نسبت به زمانه، با بصیرت، شکیبا، عفو پیشه، سخت کوش و ... هستند زیرا کاراندک اگر با بصیرت و دانش انجام گیرد بسیار است و کاربسیار که با نادانی صورت پذیرد کم است. کارآفرینان قبل از اقدام به فعالیت، مسائل کسب و کار را آموخته و با مشارکت در کارهای گروهی و هم افزایی مقدمات شکوفایی اقتصاد و پیشرفت علمی را فراهم می کنند برای انکه کارآفرینان مقدمات فعالیتهای مولد و اثر بخش را ایجاد کنند، نیاز به حمایت مادی و معنوی تمام جامعه دارند، در واقع این جامعه و کشور است که به خلاقیت و وجود کارآفرینان در راه رسیدن به منافع حجمی ، نیاز دارد.

کارآفرینی، نوآوری، کارآفرین، اسلام ، فرهنگ