زهرا بابایی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.
مختار حیدری - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.
محمدرضا صالحی سلمی - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.
حبیب اله نادیان - استاد گروه خاکشناسی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.

کلروز آهن یکی از عوامل محدود کننده تولید توت فرنگی در کشت مزرعهای به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که سبب کاهش در رشد گیاه، عملکرد و کیفیت محصول می شود. درحال حاضر انواع مختلف کودهای شیمیایی و ترکیبات حاوی آهن وجود دارد ولی در مورد مقایسه تاثیر این کودها در توت فرنگی و سایر محصولات باغبانی اطلاعات محدودی وجود دارد. در آزمایش حاضر اثر محلول پاشی غلظت های صفر، 3 و 6 میلی گرم آهن در لیتر از کودهای سولفات آهن، سکوسترین آهن Fe-EDTAونانوکلات آهن در فواصل زمانی 15 و 30 روز پس از کاشت نشا تا شروع گلدهی بر صفات کیفی و کمی میوه توت فرنگی رقم کاماروزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر تیمار نوع کود آهن، غلظت آهن و زمان مصرف بر وزن میوه، چگالی میوه، آنتوسیانین و مواد جامد محلول معنی دار بود. بر اساس نتایج آزمایش حاضر مشخص شد محلول پاشی با کود سکوسترین در هر 30 روز اثر بهتری نسبت به محلول پاشی کود نانوکلات آهن و یا سولفات آهن در هر 15 روز بر میزان مواد جامد محلول توت فرنگی داشت محلول پاشی با Fe-EDTA و نانوکلات آهن اثر بهتری بر میزان آنتوسیانین میوه توت فرنگی نسبت به کود سکوسترین و سولفات آهن داشت. به نظر می رسد لازم است در زمینه اثر محلول پاشی با انواع ترکیبات حاوی آهن بر رشد رویشی و زایشی ارقام مختلف توت فرنگی مطالعات بیشتری انجام شود

آهن، توت فرنگی، میوه، کیفیت