سرکوب خلاقیت، تلاش ناخواسته در آموزش و پرورش ایران

هدف این مقاله هموارسازی ایجاد زمینه های بروز خلاقیت افراد جامعه از طریق تقویت آموزش دانش آموزان است که در این راه بر ایجاد فضای جذاب تعلیم و تربیت، تجهیز معلمان با مهارتهای تدریس خلاق، سهیم نمودن دانش آموزان در جریان یادگیری، و برجسته سازختن نقش تفکر و اندیشیدن در آنان، تأکید دارد. در این پژوهش زمینه های آموزش خلاقیت و نوآوری مورد مطالعه قرار گرفته و ازنتایج آن سناریوی آموزش خلاقیت و نوآوری در فرایند آموزش تهیه می شود علاوه بر آن با تدوین پرسشنامۀ محقق ساخته می توان به تحلیل اطلاعات گردآوری شده پرداخت. نتایج بدست آمده تأثیرات شیوه های تدریس خلاق و جلب مشارکت دانش آموزان در بروز خلاقیت و نوآوری دانش آموزان را روشن می سازد با توجه به این نتایج می توان با تأکید بر لزوم توسعۀ نوآوری و خلاقیت افراد جامعه و با توجه به وضعیت جاری آموزش و پروش که زنگ خطر بازدارندگی نحوۀ تعلیم و تربیت را از بروز خلاقیت و نوآوری از بدو ورود کودکان به مدرسه به صدا درآورده است تحولی در آموزش و پرورش را سامان داد و دربارۀ جوانان پایان دورۀ متوسطه، که از مهارتهای لازم برای برخورد با مسائل گوناگون زندگی برخوردار باشند، اندیشید.

کلیدواژه ها:

سرکوب خلاقیت ، کارآفرینی ، مهارتهای تدریس خلاق ، مطالعات بین المللی تیمز و پرلز