اسد اسدی آبکنار - مدیریت بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه شمال کشور-رشت.
حسن ساری خوانی - استادیار، دانشگاه ابوعلی سینا، گروه علوم باغبانی، همدان.
نگار رضا زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، بخش گیاه پزشکی.

اولین مرحله در ازدیاد و تولید تجاری ارقام میوه بومی، ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی میوه در ژنوتیپ های موجود می باشد. در شمال کشور در استان های گیلان، مازندران وگلستان؛ ژنوتیپ های متنوعی ازگلابی بومی (خوج یا اوربه) چه به صورت وحشی در جنگل ها و چه به صورت ارقام محلی یافت می شوند. در این تحقیق ویژگی های میوه در 12 ژنوتیپ از گلابی های بومی شمال کشور (خوج) از مناطق مختلف استان گیلان مورد ارزیابی قرار گرفتند. ژنوتیپ های ارزیابی شده از نظر صفات میوه متفاوت بودند. بزرگترین و کوچکترین میوه را به ترتیب ژنوتیپ های صد مثقالی و خوج وحشی داشتند. خوج میخکی بیشترین عطر و طعم را داشت. آب خوج پر آب بوده و ملس می باشد. لتنزی درشت و رشته خوج درشت گلابی شکل هستند که در تولید تجاری بسیار قابل توجه می باشند.

تنوع ژنتیکی، شمال کشور، خوج