برسی پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی در جهت افزایش تعاملات اجتماعی

این موضوع میتواند از طریق سه مولفه اقتصادی، زیست محیطی اجتماعی در کنار یکدیگر به تعادل برسد. وجهاقتصادی معمولا به علت انگیزه های مالی توسط سرمایه گذاران رعایت می گردد. حتی در اغلب اوقات به حدافراط مورد توجه قرار می گیرد و چه بسا مشکلاتی را از این برای مردم سبب شود. مسایل زیست محیطی نیز بهفراخور هر جامعه برای خود ضوابطی دارد و مورد توجه واقع میشود، اما آنچه مغفول میماند وجه اجتماعیتوسعه است.اصول پایداری مجتمع های مسکونی از بعداجتماعی شامل عدالت، زیباشناسی، راحتی، آسایش،امنیت و رشد کودکان، هویت اجتماعی و سایر مسایل مشابه در شهرهای ایرانی اسلامی مورد بررسی قرار می گیرد. انسان موجودی اجتماعی آفریده شده است و برای رسیدن به نیازهای جسمانی و روانی خود ، ناچار بهتعامل با افراد دیگر است. در گذشته تعاملات اجتماعی افراد در محل سکونت در میان فضای عمومی که بینخانه ها و در هر محله وجود داشته ، بوده است. اما در دوره ی معاصر با وجود ارتباطات عمودی که در مجتمعهای مسکونی قرن اخیر به وجود آمده، فقدان فضاهایی که این تعاملات صورت بگیرد کاملا احساس می شود،که عدم توجه به نیاز اساسی انسان یعنی تعامل با دیگران ، علاوه بر ایجاد معماری نا پایدار می تواند صدماتجبران ناپذیری را به فرد و جامعه وارد نماید ، این مقاله تلاش دارد که با اسناد و مدارک کتابخانه ای (کتابخانه ی ملی) به برسی نقش فضاهای عمومی مجتمع های مسکونی در افزایش تعاملات اجتماعی بپردازد ودر پایان با ارایه ی راهکارهایی در جهت تعامل پذیر شدن فضاهای عمومی مسکونی به این نتیجه برسد کهفضاهای عمومی موجود بین مجتمع های مسکونی هم باعث تعامل بین انسان با طبیعت و هم محیطی جهتتعامل ساکنین با یکدیگر که از ویژگی های معماری پایدار است می شود.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، مجتمع های مسکونی ، پایداری اجتماعی ، معماری ایرانی