بررسی پارامترهای مقاومتی وپایایی برروی بتن خودعمل آوری شده با استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: کنفرانس ملی تحقیق و توسعه در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی نوین
- کد COI اختصاصی: ACCMCONF01_049
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 408
نویسندگان
گروه مهندسی عمران، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین، ایران
گروه مهندسی عمران، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین، ایران
چکیده
در دنیای پیشرفته امروزی و با توجه به پیشرفتهای صورت گرفته در زمینه های مختلف علمی. صنعت بتن دچار تحول گردیده است. دراین مقاله به بررسی ساخت بتن معمولی وبتن سبک با استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب و مواد پوزولانی میکرو سیلیس پرداخته شده است.دراین پژوهش از پلیمرهای سوپر جاذب پلی اتیلن گلایکول 400 خالص به صورت اشباع، به عنوان پرکننده حجم خمیر سیمان مورد استفاده شده است. در این تحقیق کاربرد دانه های رس منبسط شده)لیکا( به عنوان سبکدانه که در درصده های مختلف حجمی 10 و 15 و 20 به بتن اضافه شده و ژل میکرو سیلیس به عنوان پرکننده مورد بررسی قرار گرفت. ژل میکرو سیلیس و پلی اتیلن گلایکول با درصد های مختلف جایگزینی، سیمان به میزان 0 تا 13 درصد استفاده شده است. نسبت آب به سیمان در نظر گرفته شده 0/4 و 0/45 بوده و عیار سیمان نیز به صورت ثابت مقدار 400 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد. برای سنجش مقاومت فشاری،مقاومت الکتریکی و جذب آب مویینه از نمونه های مکعبی 10*10*10 سانتی متری استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که امکان تولید بتن سبک یا مواد افزودنی جاذب آب تحت عنوان پلی اتیلن گلایکول و میکرو سیلیس به صورت همزمان در مواقع عدم عمل آوری با آب در شرایط خشک با ترکیب بهینه بدست آمده بسیار مفید بوده و سبب افزایش مقاومت فشاری و الکتریکی و کاهش جذب آب مویینه شده اند.کلیدواژه ها
بتن سبک، پلی اتیلن گلایکول،ژل میکروسیلیس، مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، جذب آب مویینه، سبکدانه لیکامقالات مرتبط جدید
- بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بتنی در مقابل حوادث طبیعی همچون زلزله
- بررسی جایگاه هوش مصنوعی در موفقیت مهندسی عمران
- نقش و جایگاه عمران و شهرسازی در ایجاد و توسعه گردشگری شهرهای شمالی
- واکاوی ویژگی های محیط های معماری و شهرسازی در دوران همه گیری ویروس کرونا
- بررسی ویژگی های شهر دوستدارکودک از منظر طراحی فضاهای شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.