جواد خوانی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران
بستام صفرکوپایه - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق مالکیت فکری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
محمد سهیلی فر - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج
سمیه خردفلاح - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد روابط بین الملل، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران

نهادهای مالی اسلامی در سالهای گذشته رشد چشمگیری را به دنبال داشته اند. اکثر این نهادها، در جهتتخصصی شدن حرکت کرده، اصول و مبانی مالیه اسلامی را به صور مختلف برای استفاده نیازهای جامعه به کار گرفته اند. بانکداری اسلامی یکی از رو به رشد ترین بخش های صنعت بانکداری است . این بخش قدمتی در حدود 30 سال دارد و در اکثرکشورهای اسلامی در میان افرادی که از بهره گریزانند، جایگاه خاصی دارد . این سیستم به طور کلی شبیه بانکداری متعارف است اما بهره در آن جایی ندارد و بر پایه تسهیم سود و زیان میان وام گیرنده و بانک استوار است و سود آن براساس مقررات و اصول اسلامی می باشد. اولین تفاوت بانکداری متعارف و اسلامی در نحوه استفاده از پول است . در واقع در بانکداری متعارف پول به عنوان یک کالا، به منظور کسب سودخرید و فروش می شود در حالیکه در بانکداری اسلامی از پول جهت تسهیل مبادلات و به منظور اجرایی کردن اهداف تجاری استفاده می شود. در بانکداری متعارف (ربوی) سپرده گذاران هیچمسیولیتی در قبال فعالیتهای بانک ندارند و نتایج عملیات بانکی سود باشد یا ضرر، هیچ فرقی برای آنان ندارد و بانکدارمتعهد است در هروضعیتی اصل سپرده و بهره آن را در موعدمقرر به سپرده گذار بپردازد. در بخش اعطای وام هم، وقتی بانک وام میدهد، رابطه مالکیتی خود را از آن وام قطع کرده ومالکیتبه متقاضی در میآورد و اومتعهد میشود در سر رسیدهایمعین اصل وام و بهره آن را به بانک برگرداند. نظام بانکی ربوی سعی کرده صنعت بانکداری را از درگیر شدن با اقتصاد حقیقی دور کند.

بانکداری، اسلامی، ربا، سود، تسهیلات