اولویت بندی و تعیین روابط شاخص های سنجش پایداری توسعه گردشگری

برای کسب اطمینان از پایداری توسعه گردشگری، استفاده از فنون و روش های عملی ارزیابی پایداری مورد توجه قرار گرفته است. بررسی نتایج پژوهش های گذشته نشان می دهد که در هیچ یک به روابط و میزان اهمیت این شاخص ها نسبت به یکدیگر توجهی نشده است بنابراین هدف از انجام این پژوهش، شناسایی شاخص های سنجش پایداری توسعه گردشگری و تعیین اولویت هر یک از شاخص ها بوده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و جامعه آماری آن شامل اساتید دانشگاهی رشته گردشگری و مدیران درگیر در فعالیت های گردشگری بوده اند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تکنیک های دلفی فازی ، فرایند تحلیل شبکه ای فازی و دیمتل فازی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داده است که در میان 6عامل اصلی، کامل اقتصادی با وزن 0/415، مهم ترین شاخص و سنجش پایداری گردشگری به شمار می رود. همچنین شاخص های اقتصادی به عنوان تاثیرگذارترین و شاخص های فرهنگی به عنوان تاثیر پذیرترین شاخص ها در سنجش پایداری توسعه گردشگری، تعیین شده اند.

کلیدواژه ها:

پایداری توسعه گردشگری ، شاخص های سنجش ، تکنیک دلفی فازی ، فرایند تحلیل شبکه ای ، دیمتل فازی ، اولویت بندی