بازنمایی مفاهیم قدرت، مشروعیت و نابرابری های اجتماعی در گفتمان پهلوی اول در خطاب به مردم
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: فصلنامه زبان شناسی و گویش های خراسان، دوره: 9، شماره: 16
- کد COI اختصاصی: JR_JLKD-9-16_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 677
نویسندگان
دانشجوی دکتری زبانشناسی، پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
دانشیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران، نویسنده مسیول
دانشیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
پژوهش حاضر در صدد بازنمایی مفاهیم قدرت، مشروعیت و نابرابری های اجتماعی مطرح شده از سوی ماکس وبر (1968) در گفتمان پهلوی اول در چارچوب دستور نقش گرایید نظامند هلیدی و متیس (2014) است. پیکره پژوهش را کلیه نطق های رضاشاه و خطاب به مردم که شامل هفت متن (154 بند) است تشکیل می دهد. یافته ها حاکی از اینست که سه فرآیند اصلی مادی، ذهنی و رابطه ای نقش بسزایی در بازنمایی مفاهیم قدرت، مشروعیت و نابرابری های اجتماعی داشته اند. توزیع پر بسامد ضمیر ((من)) در مقابل ((شما))، گفتمان را عرصه قدرت نمایی رضاشاه نموده است. آغازگر مقتدایی بی نشان نیز مسیولیت اصلی پیام مطرح در گفتمان را برعهده دارد. در تحلیل انسجام متن نیز، عناصر انسجام دستوری و واژگانی، توزیع تقریبا برابر و به عبارتی سهم یکسان در سلامت و روانی کلام رضاشاه داشته اند. در این میان عامل پیوندی، عنصر حذف و ارجاع در کنار دیگر عناصر انسجام، مانع از انقطاع کلام رضاشاه در ذهن مخاطب و باعث کوتاه شدن فواصل بین پیام ها گشته اند. در پایان مشخص شد که گفتمان رضاشاه از موضع قدرت در برابر مخاطب پلیس گشت، مشروعیت نما شده و مولفه های نابرابری اجتماعی وبر در جای جای آن مشاهده می گردد.کلیدواژه ها
دستور نقش گرای نظدام مندد ،پهلوی اول، نابرابری های اجتماعی ، قدرت، مشروعیتمقالات مرتبط جدید
- انعکاس اهمیت گل و گیاه در ادبیات ایران
- بررسی ارزشهای انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی
- The Problems faced by EFL Teachers in Teaching English Speaking Skills to the Iranian Students in Three Top Language Institutes in Iran
- تطور نهادهای اجتماعی و فرهنگی سرزمین های خلیج فارس شرقی از ورود اسلام تا پایان قرن چهارم هجری
- Artificial Intelligence-powered Vocabulary Instruction: A Study on Recall and Retention in English for Specific Purposes
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.