پریا اکبری - گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
پروین اولیایی - گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر سطوح غذایی کیتوزان بر شاخصهای رشد، تغذیه و شاخصهای خونی ماهی طلال ) Rastrelliger kanagurta ( به مدت 60 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی طلال با میانگین وزنی 01 / 1± 16 / 7 گرم در یک طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار آزمایشی و سه تکرار ) با تعداد 10 قطعه در هر تکرار( تقسیم شدند و به ترتیب با رژیمهای غذایی حاوی صفر، پنج، 10 و 15 گرم کیتوزان بر کیلوگرمغذا مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که رژیمهای حاوی کیتوزان، افزایش معنی داری در وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نسبت کارایی پروتیین و شاخص وضعیت و کاهش معنی داری در ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند ) 05 / P> 0 (. بالاترین وزن نهایی، شاخص وضعیت، نسبت کارایی پروتیین و افزایش وزن به دست آمده در تیمار حاوی 15 گرم کیتوزان بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که با بقیه تیمارها دارای تفاوت معنی دار بود ) 05 / P> 0 (. حجم متوسط گلبول قرمز خون و هموگلوبین متوسط گلبول های قرمز خون در تیمار حاوی 15 گرم کیتوزان بر کیلوگرم غذا کاهش معنی داری را در مقایسه با سایر تیما رها نشان داد ) 05 / P> 0 ( و بیشترین هماتوکریت، تعداد گلبو لهای سفید، گلبول های قرمز خون و میزان هموگلوبین در تیمار های حاوی 10 و 15 گرم کیتوزان بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 15 گرم مکمل غذاییکیتوزان بر کیلوگرم جیره غذایی ماهی طلال به منظور بهبود شاخص های رشد و هماتولوژی در این ماهی پیشنهاد می شود.

ماهی طلال، کیتوزان، شاخصهای رشد، شاخصهای تغذیه، فراسنجه های خونی