بررسی تاثیر بدبینی سازمانی بر اهمال کاری (مطالعه موردی: بخش رادیولوژی دانشگاه شهید بهشتی استان تهران)

بدبینی سازمانی، یکی از موضوعات مهم رفتاری است که بر عملکرد کارکنان و در نهایت بر کارآمدی و اثربخشی سازمان موثر می باشد. این مقاله به مفاهیم اصلی بدبینی سازمانی و رابطه آن ها با دیگر مفاهیم سازمانی می پردازد. در ابتدا، مفهوم بدبینی از نگاه رویکردهای روان شناسی و منابع اسلامی مورد بررسی قرار گرفته، سپس ضمن تعریف بدبینی سازمانی، به متغیرهای تاثیرپذیر پیامدهای بدبینی در سازمان پرداخته می شود. در ادامه مدلی در مورد عوامل تاثیرگذار و پیامدهای آن ارایه می شود. این مدل از طریق انتخاب مجموعه ای از متغیرها می تواند به درک بدبینی سازمانی کمک نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رضایت شغلی کارکنان آموزش و اهمال کاری آنان در دانشگاه شهید بهشتی استان تهران انجام شد. روش انجام تحقیق توصیفی (همبستگی) بود. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه اهمال کاری (لی) و بدبینی، بر روی 70 نفر از کارکنان بخش رادیولوژی دانشگاه شهید بهشتی استان تهران بدست آمد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و مستقیم، بین عوامل بدبینی بر اهمال کاری کارکنان در سازمان وجود دارد به عبارت دیگر هرچه بدبینی در سازمان بهبود یابد اهمال کاری کارکنان در سازمان نیز کاهش خواهد یافت و بین عوامل بدبینی بر اهمال کاری سازمانی هم رابطه مثبت ومستقیم وجود دارد که میزان همبستگی و ضریب بتا بین متغیر های بدبینی، تعهد سازمانی پایین، کاهش رفتارهای شهروندی و کاهش مشارکت کارکنان به ترتیب برابر است با 719/0 ،735/0 ،864/0 و 795/0 که بیشترین تاثیر را بر روی اهمال کاری سازمانی می گذارند؛ و به این نتیجه دست یافتیم که کاهش رفتارهای شهروندی بیشترین اثر و بدبینی کمترین اثر را بر اهمال کاری سازمانی دارند.

کلیدواژه ها:

بدبینی سازمانی ، تعهد سازمانی پایین ، کاهش رفتارهای شهروندی ، کاهش مشارکت کارکنان ، اهمال کاری در سازمان