آزیتا چیت ساززاده - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی
سیداحمد جلالی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد

امروزه ورزش و فعالیت های بدنی برای بسیاری از دانش آموزان ضروری در نظر گرفته می شود و اغلب نظام های آموزشی آن را در برنامه ی خود گنجانده اند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه ی هیجان خواهی دانش آموزان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای و جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول منطقه 3 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 می باشد که تعداد آنها 2150 نفر بود. برای هر گروه 60 نفر و مجموعا0 120 نفر و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در نهایت داده های لازم از طریق پرسشنامه هیجان خواهی ذاکرمن (ذاکرمن، 1978 (جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه دانش آموزان دختر ورزشکار و غیرورزشکار به طورکلی از لحاظ نمره ی کلی هیجان خواهی تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما در ادامه نتایج تحلیل های بعدی پژوهش نشان داد که دانش آموزان دختر ورزشکار میزان ماجراجویی بیشتری را نسبت به دانش آموزان دختر غیرورزشکار دارا میباشند. بر اساس یافته های پژوهش می توان استنتاج کرد مولفه های هیجان خواهی و به خصوص ماجراجویی یکی از متغیرهای مهم در میان دختران ورزشکار است و مسولان امر می بایست در تعامل با این دانش اموزان این مساله را مد نظر قرار دهند.

هیجان خواهی، دانش آموزان دختر، ورزشکار