اکبر عالم تبریز - عضو هییت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی
مصطفی زندیه - عضو هییت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی
ایمان دوست محمدی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه شهید بهشتی،

استفاده از روش تیوری محدودیتها در سیستم تولیدی، یکی از روشهای موثرجهت افزای خروجی خط تولید و در نتیجه افزای بهرهوری کل سیستم میباشد. در این روش بیان میشود که محدودیت در هرسیستم یا فرآیند، تعیینکنندهی حداکثر بازده یا عملکرد بوده و می بایست شناسایی و در جهت افزای کارایی و بازدهی سیستم مدیریت شود. درام– بافر– روپ،روشی جهت اجرای تیوری محدودیتها در خط تولید میباشد. در این تحقیق با انجام مطالعهی موردی بر روی یک خط تولید قطعات خودرویی،ابتدا با استفاده از رویکرد شبیه سازی به پیاده سازی سیستم دی– بی– آر و مقایسه آن با سیستم عادی خط تولید پرداخته شده و سپس به بررسی تاثیر تغییر مکان گلوگاه بر روی چهار شاخص کلیدی زمان انتظار،کار درجریان ساخت، توان عملیاتی و زمان تحویل در هردو سیستم پرداخته شده است. نتابج تحقیق حاکی از معیفتر شدن میزان شاخص ها با دور شدن گلوگاه از مبدا و کمتر بودن شیب این ت ییر در سیستم دی بی آر نسبت به سیستم عادی می باشد.

سیستم درام- بافر-روپ،گلوگاه، کار در جریان ساخت، زمان انتظار، توان عملیاتی، زمان تحویل