محمدقلی یوسفی - دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
حمید آماده - استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
طاهره کریمی دستنایی - کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

هدف این مقاله بررسی تاثیر تغییرات ساختاری بر اشتغال در صنایع کارخانه ای ایران بوده است.شاخص های عملکرد رشد و تغییرات ساختاری برای صنایع بزرگ با کدهای بین المللیISICدورقمی برای سال های 1388-1374 محاسبه شده و سپس با استفاده از یک مدل اقتصاد سنجی تاثیر تغییرات ساختاری بر اشتغال صنعتی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که صنایع ایران را می توان به سه دسته مجزا تفکیک نمود.گروه اول صنایع نسبتا کوچکی هستند که معمولا درتملک بخش خصوصی بوده و سهم بالایی در اشتغال صنعتی ایران دارند.گروه دوم را صنایع بزرگ و سنگین تشکیل می دهند که اغلب کالاهای سرمایه ای و مصرفی بادوام و یا کالاهای واسطه ای تولید می کنند. اما گروه سوم را صنایع متوسط تشکیل می دهند که مالکیت عمومی یا خصوصی دارند، اغلب از تکنولوژی نسبتا بالا استفاده می کنند و اشتغال زایی آنها به نسبت پایین بوده است. بررسی تخمین رگرسیون نشان می دهد که بر طبق انتظار افزایش بهره وری نیروی کار بر اشتغال صنعتی اثر منفی و معکوس داشته است اما اثر تغییرات ساختاری بر اشتغال صنایع کارخانه ای در ایران مثبت بوده است. بدین معنی که اشتغالزایی صنایع پویا از اشتغال زدایی صنایع ایستا بیشتر بوده است درنتیجه تغییرات ساختاری به طور هم جهت بر اشتغال صنعتی در ایران اثر مثبت گذاشته است.

تغییرات ساختاری، اشتغال، صنایع کارخانه ای