الهام نوروز پور - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات یزد، دانشکده علوم انسانی، گروه مشاوره و راهنمایی، یزد، ایران
مسعود جان بزرگی - دانشیار روانشناسی بالینی پژوهشکده حوزه و دانشگاه
مژگان آگاه هریس - استادیار روانشناسی سلامت دانشگاه پیام نور
محمدحسین فلاح - استادیار روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات یزد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر تعدیل کمال گرایی مادران انجام شد. این پژوهش مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. با کاربرد طرح نیمه آزمایشی و استفاده از دو گروه کنترل و آزمایش با پیش آزمون - پس آزمون؛ جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران کودکان پیش دبستانی و دبستانی6 تا 11سال در 5 مدرسه مقطع ابتدایی شهرستان آمل در سال 1391-92تشکیل داد. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، از میان مادران داوطلب که واجد معیارهای ورود-خروج بودند، تعداد 42 نفر که نمره فرزندپروری آنها یک انحراف استاندارد بالاتر از نمره میانگین در زیر مقیاس ها ی مستبدانه و سهل گیرانه بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 21 نفره جایگزین شدند. کلیه آزمودنی های دو گروه به گویه های پرسشنامه های فرزندپروری باومریند و چندوجهی کمال گرایی والدینی قبل و بعد از مداخله روی گروه آزمایش، پاسخ دادند. پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل داده ها با کاربرد نسخه بیستم نرم افزار آماری SPSSواستفاده از آزمون مان ویتنی یو نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل روی مادران میتواند به تعدیل کمال گرایی منتهی شود .( 0/05) بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش تحلیل رفتار متقابل به واسطه کاربرد فنون رشد بالغ، ساخت دهی به زمان، اقتصاد نوازش و غیره توانسته است به تعدیل کمال گرایی مادران بی انجامد.

کمال گرایی، فرزندپروری، تحلیل رفتار متقابل، مادران