بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های نخود با استفاده از نشانگر مولکولی SSR

بهره برداری از تنوع ژنتیکی یکی از عوامل مهم در به نژادی گیاهان زراعی است. این تحقیق به منظور ارزیابی تنوعژنتیکی 35 ژنوتیپ نخود با استفاده از 15 جفت آغازگر SSR، انجام شد. پس از استخراج DNA، انجام واکنش های PCRو الکتروفورز، آغازگرها در مجموع 49 آلل را در تمام ژنوتیپ ها تکثیر کردند. متوسط تعداد آلل تکثیرشده به ازای هرآغازگر 3/26 آلل بود. آغازگر SSR35 با پنج آلل، همراه با آغازگرهای SSR26 ، SSR21 ، SSR14 و SSR63 با چهار آلل،بیشترین و آغازگرهای SSR61 و SSR7 با 2 آلل، کمترین آلل را تکثیر نمودند. بر اساس ضرایب تشابه به دست آمدهارزش های تشابه دامنه ای از 10 / 0 تا 80 / 0 با میانگین 40 / 0 درصد را داشتند. میزان اطلاعات چندشکلی (PIC)، از 20 / 0تا 88 / 0 متغیر بود (با متوسط 50 / 0). بیشترین و کمترین میزان PIC به ترتیت مربوط به آغازگرهای SSR21 و SSR62بود. تجزیه خوشه ای با استفاده از ضریت تشابه جاکارد و روش UPGMA انجام شد و ژنوتیپ ها در هشت گروه قرارگرفتند. گروه بندی تا حدودی توانست ژنوتیپ های مختلف نخود را از همدیگر تفکیک نماید. تفکیک ژنوتیپ ها از طریقتجزیه هماهنگ اصلی و پلات های دو و سه بعدی نیز تقریبا تاییدکننده تجزیه خوشه ای بود. ضریت همبستگی کوفنیکبالا بیانگر ارتباط موثر بین داده های مولکولی، روش تجزیه خوشه ای و صحت گروه بندی ژنوتیپ ها بود. از تنوع موجودمی توان در برنامه های اصلاح نخود استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، میزان اطلاعات چندشکلی (PIC) ، نخود ، نشانگر SSR