تدوین مقیاسی برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی آن

زمینه: اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین یکی از انواع اعتیاد به تکنولوژی است که یک اعتیاد غیر دارویی و رفتاری محسوب میشود. اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین میتواند منجر به عدم تمرکز، اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد تحصیلی شود. در این پژوهش مقیاسی براساس مطالعات پیشین و بررسی های پژوهشگر برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و با در نظر گرفتن تاثیرات منفی اعتیاد به شبکه های اجتماعی دراخلاق و رفتار کاربر در جامعه ایران طراحی گردید. روش: روش پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه است که از میان آنها 206 نفر ( 121 مرد و 85 زن) به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفت. مقیاسی اخلاقی اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین به صورت فرم آنلاین برای دانشجویان ارسال شد. پایایی مقیاس با ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: مقدار به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که مقیاس از پایایی بالایی برخوردار است و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشاندهنده برازش مناسب مدل و روایی کل مقیاس بود. نتیجه گیری: با توجه به مقادیر به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ و شاخصهای برازش مدل میتوان نتیجه گرفت که مقیاس اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی آن ارایه شده در این پژوهش با تعداد 34 گویه و 7 معیار میتواند به عنوان ابزار مناسبی برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین دانشجویان ایرانی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، اعتیاد ، شبکههای اجتماعی آنلاین