محسن خسروبابادی - کارشناس ارشد معماری کشتی - سازه

سوانح دریایی بوجود آمده برای شناورهای خطرناک علاوه بر از دست رفتن جان و مال انسانها باعث آلودگی دریا با ریختن نفت ومواد آلوده کننده دیگر به آب می گردد. بنابراین جلوگیری از سوانح دریایی و پاسخ سریع جهت کاهش الودگی تصادفات و سوانح وحشتناک بوجود آمده در دو دهه اخیر که باعث تشویق اذهان عمومی در جهان شده است این احساس را که باید سیستمی جهت محافظت جان افراد وتضمین ایمنی و جلوگیری از آلودگی بوجود آید تقویت کرده است. تاکنون کار نجات کشتی های غرق شده بر اساس قانون تجربی و بدون پشتوانه علمی و قانون ایمنی محاسبات انجام شده است. انجام عملیات نجات به روی شناورهای مغروق و یا به گل نشسته از چند جهت دارای اهمیت می باش. یکی اینکه بسیاری از شناورها بارهایی حمل می کنند که در صورت نفوذ آنها به محیط دریا باعث آلودگی شدید می شوند. یکی دیگر از خطرهای احتمالی که شناورهای مغروق باعث آن می گردند از آن جهت است که شناورهای بزرگ که در آبهای کم عمق با سانحه مواجه می شوند خطری جدی برای رفت آمد شناورهای دیگر در آن منطقه به شمار می آیند . در این مطالعه مهمترین خطرات ناشی از شناورهای آسیب دیده بررسی و آلودگی های بوجود آمده توسط آنها بیان میگردد. از طرف دیگر راهکارهای موجود جهت رفع آنها نیز ارائه خواهد شد. این راهکارها شامل اقدامات پیشگیرانه، پاسخ دهنده های سریع و عملیات نجات ایمنی است. هدف این تحقیق گسترش یک سیستم مهندسی ایمنی محاسباتی و علمی برای نجات شناورهای غرق شده در شرایط دشوار می باشد. این سیستم می تواند یک پاسخ دهنده سریع به فرایند نجات درهنگام بروز حادثه و یا پس از آن باشد.

عملیات نجات (Salvaging) ، کشتی آسیب دیده (Damage Ship) ، آلودگی محیط زیست (Pollution)