فاطمه طهورارییسی - کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم
محمد اکبری - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم

ابن عباس از چهره ای فروزان تفسیر و تاویل قرآن بود تا جاییکه به دلیل شمول علم او بر معانی قرآن و سنت پیامبر واحکام دین به ترجمان قرآن و ربانی امت نیز شهرت یافته بود. او که از چنین جایگاهی در بین امت برخوردار بود اذعان میکند که اگر در موضوعی سخنی از علی به اثبات می رسید به آن بسنده میکردیم و سراغ دیگری نمیرفتیم چنانچه از ویدرباره قول عمر نقل شده که: عمر به خدا پناه می برد از مشکلی که در آن قرار گیرد و علی برای حل آن حضور نداشته باشد.صحابه بر اینکه علم قرآن (تنزیل و تاویل آن) مخصوص اهلبیت است اتفاق نظر داشتند. دقت موشکافانه امام جواد (ع) درخصوص آیه قطع ید در حضور خلیفه عباسی برخلاف دیگر فقها از این موارداست. برتری علمی اهل بیت در تفسیر صحیح قرآن را در تفسیر ایشان از خمس و تفاوت آن با تفسیر دیگر از صحابه مشاهده نمود، در تفاسیر اهلبیت علیهم السلامخمس شامل تمام منافعی می شود که انسان در زندگی به دست می آورد که سالانه محاسبه می شود.

تفسیر، اهل بیت، خواص، صحابه، تاویل