ابراهیم ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مواد، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
راحله معمارزاده - استادیار، گروه مهندسی مواد، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

تاثیر غلظت نانو ذرات اکسید تیتانیوم بر رفتار خوردگی و سایشی پوشش نانو کامپوزیت روی- ذرات اکسید تیتانیوم بر فولاد ساده کربنی، با کمک میکروسکوپ الکترون روبشی (SEM)، طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی، پلاریزاسیون پتانسیوداینامیک و آزمون سایش مورد مطالعه قرار گرفت. این پوشش با استفاده از روش آبکاری الکتریکی و با تغییر پارامترهایی همچون دما (◦C؛25، 45 و 95)، pH (2، 3، 5 و 7) و میزان دانسیته جریان (A/cm^2؛ 2، 4، 6 و 8 ) بر بستری از فولاد ساده کربنی اعمال شد. با اضافه کردن نانوذرات اکسید تیتانیوم به حمام آبکاری الکتریکی، پوشش کامپوزیتی روی- نانو ذرات اکسید تیتانیوم ایجاد گردید. سپس تاثیر پارامترهای ذکر شده در این روش پوشش دهی بر میزان رسوب دهی همزمان نانوذرات اکسیدی در زمینه فلزی روی و نیز اثر آن بر رفتار خوردگی و سایشی این پوشش ها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل از مطالعات، مشاهده شد که با افزایش تدریجی غلظت ذرات اکسید تیتانیوم ، اگلمراسیون این ذرات در پوشش افزایش می یابد و همین امر موجب ایجاد ترک بر روی پوشش می گردد. نتایج حاصل از پلاریزاسیون پتانسیو داینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی نشان دادند که علی رغم افزایش مقاومت خوردگی با افزایش میزان ذرات ثانویه، حضور ترکها بر مقاومت خوردگی ناشی از این پوشش موثر بوده و آن را کاهش می دهد. از طرفی، افزایش مقدار این نانوذرات اکسیدی در پوشش، موجب افزایش سختی و نیز مقاومت به سایش آن می گردد. این امر، به علت حضور فازهای سخت ناشی از نانوذرات اکسیدی است.

پوشش، کامپوزیت روی- اکسید تیتانیوم، آبکاری الکتریکی، خوردگی، سایش