بررسی مقاومت به خوردگی پوشش های گالوانیزه آلیاژی منیزیم و آلومینیوم ایجاد شده به روش غوطه وری گرم تحت شرایط مختلف با استفاده از روش تاگوچی

در این پژوهش، تاثیر برخی از پارامترها نظیر درصد منیزیم و آلومینیوم حمام گالوانیزه، دمای غوطه وری و زمان غوطه وری بر رفتار خوردگی پوشش گالوانیزه ایجاد شده مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای انتخاب شده در سه سطح و با استفاده از روش طراحی آزمایش تاگوچی تعداد 9 آزمایش تعیین گردید. پوشش های گالوانیزه ایجاد شده با استفاده از روش های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، پاشش نمک و تصاویر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از نتایج آنالیز واریانس حاصل از روش تاگوچی عناصر آلیاژی منیزیم و آلومینیوم را به عنوان موثرترین پارامترها در مقاومت به خوردگی پوشش های ایجاد شده معرفی شدند. همچنین با افزایش مقدار منیزیم و آلومینیوم حمام گالوانیزاسیون، به علت تشکیل لایه محصولات خوردگی متراکم و فشرده اثری از زنگ قرمز بر روی پوشش ها مشاهده نشد و نشان داد که مقاومت به خوردگی پوشش ها افزایش پیدا کرده است. علاوه بر این در پوشش های گالوانیزه بدون عنصر آلیاژی منیزیم اثر زنگ قرمز در 600 ساعت از آزمایش پاشش مه نمکی مشاهده گردید که بیانگر بیشترین تاثیر عنصر آلیاژی منیزیم بر مقاومت به خوردگی پوشش های گالوانیزه مورد بررسی می باشد. بنابراین شرایط بهینه برای پوشش گالوانیزه با بیشترین مقاومت به خوردگی شامل 0.48 درصد وزنی منیزیم ، 0.18 درصد وزنی آلومینیوم ، دمای غوطه وری 450 درجه سانتیگراد و زمان غوطه وری 4 ثانیه مشخص گردید.

کلیدواژه ها:

مقاومت خوردگی ، گالوانیزه گرم ، آزمون پاشش نمک ، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی