ارزیابی گسیختگی پیشرونده در قاب های فولادی براساس چیدمان و نوع سیستم بادبندی و با لحاظ اثرات اندرکنش خاک و سازه

چهار عامل سختی و مقاومت و شکلپذیری و میرایی به عنوان اساسی ترین عوامل در طراحی و اجرای تمامی سازهها محسوب میشوند. تامین سختی به منظور محدود کردن تغییر شکلهای سازه تحت بارهای وارده میباشد و مقاومت در ارتباط با طراحی و به معنای جوابگو بودن مقاومت سازه در برابر بارهای وارده میباشد. شکلپذیری و میرایی دو مفهوم مهم در ارتباط با جذب و استهلاک نیروی زلزله توسط سازه است و به بیان ساده سازه باید توانایی تحمل تغییر شکلهای زیاد را در هنگام زلزله داشته باشد و به سبب این تغییر شکلها نیروی زلزله را مستهلک نماید. در این شرایط خود سازه و در وهله دوم میراگرها به این امر کمک مینمایند. در این تحقیق فروپاشی پیشرونده که عبارت است از حذف یک یا چند عضو اصلی سازهای به دلیل بارهایی از قبیل انفجار، ضربه ، زلزله که به واسطه حذف این اجزا ، ساختمان دچار تخریب در سطح وسیعی یا کلی میگردد در مورد قابهای فلزی 4 و 8 و 12 طبقه دارای سیستم بادبندی به روش تحلیل استاتیکی و پوش آور بر مبنای آییننامه ایران و آیین نامه (( یو اف سی )) بررسی گردید. همچنین اثرات نوع چیدمان بادبندی در ارتفاع و نوع بادبندی و اثرات اندرکنشی خاک و سازه بر فروپاشی پیشرونده نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به وضوح نشان داد که حذف توام ستون و بادبند به خصوص در طبقات پایین سازه شرایط بحرانی تری را در فروپاشی پیشرونده در سازه در بر دارد. همچنین نتایج به دست آمده از تحلیل بر اساس آییننامه (( یو اف سی )) بحرانی تر از آییننامه ایران بود. از طرفی لحاظ اثرات اندرکنش خاک و سازه که به روش عددی المان محدود و نرم افزار (( پلاکسیس )) بررسی گردید، نشان از بهبود نتایج تحلیل و پاسخ سازه داشت. در مجموع استفاده از روش آییننامه (( یو اف سی )) در تحلیل فروپاشی پیشرونده و استفاده از بادبند هم محور هفتی به فرم ضربدری در ارتفاع سازه و تحلیل اندرکنش خاک و سازه به لحاظ روشی استاندارد برای تحلیل فروپاشی پیشرونده به لحاظ عملکرد لرزهای مناسب سازههای فلزی با سیستم بادبندی پیشنهاد و توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

فروپاشی پیشرونده ، تحلیل استاتیکی ، تحلیل پوش آور ، اندرکنش خاک و سازه ، روش عددی المان محدود