شناسایی و ارزیابی ریسک قراردادهای طرح و ساخت (EPC) در پروژه های راهسازی

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: دوازدهمین سمپوزیوم پیشرفت های علوم و تکنولوژی کمیسیون چهارم:سرزمین پایدار یافته های نوین در مهندسی عمران و محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: NCCESDR04_023
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1047
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فایزه سادات عربی مقدم

دانشجوی کارشناسی ارشد

جواد علامتیان

دکترای مهندسی سازه، استاد یار دانشگاه آزاد مشهد

چکیده

امروزه راه ها بخش عظیمی از اعتبارات و منابع مالی یک کشور را بخود اختصاص می دهند. حجم عظیم سرمایه درگیر و زمان نسبتا طولانی اجرای پروژه های راهسازی، مشکلات متعدد مدیریت این پروژه ها از جمله اتمام پروژه ها با هزینه بالاتر از هزینه مصوب و در زمانی طولانی تر از زمان برنامه ریزی شده، نیاز به توجه بیشتر مسیولین اجرایی و انجام پژوهش های بنیادین و کاربردی در این زمینه را آشکار می سازد. در سال های اخیر اجرای پروژه های بزرگ به صورت یک بسته کامل و به همراه کلیه مسیولیت های مربوطه، در ایران متداول شده است. یکی از این شیوه ها روش EPC به معنی انجام کلیه خدمات مهندسی، تدارکات، ساخت و اجرا می باشد. این پروژه ها نیز به نوبه خود دارای ریسک ها و عدم قطعیت های مختلفی هستند که می بایست مدیریت شوند. با توجه به اهمیت پروژه های راهسازی، به شناسایی و ارزیابی ریسک قراردادهای طراحی، تدارک و ساخت EPC به صورت موردی در پروژه های راهسازی پرداخته شده است. پس از مصاحبه با مدیران و مسیولین مربوطه و با بررسی مقالات مشابه، سه بخش مهم و عمده )مهندسی، تدارکات و اجرا( که سه رکن اصلی قراردادهای EPC می باشند به عنوان ریسکهای اصلی شناسایی شدند. پس از تهیه پرسشنامه، نظرات شرکتهای پیمانکار و مشاور متخصص در زمینه اینگونه قراردادها گرد آوری گردید و نتایج در نرم افزار تحلیل سلسله مراتبی) Expert Choice ( پردازش شد. در این میان مشخص گردید که ریسک های بخش تدارکات از اهمیت بیشتری برخوردار هستند و بایستی در مبحث مدیریت ریسک برای آنها اهمیت ویژه ای قایل شده و راهکارهای موثری اندیشیده شود

کلیدواژه ها

ریسک، قرارداد، راهسازی، طراحی تدارک و ساخت - EPC

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.