مطالعه رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با گرایش به اعتیاد نوجوانان

خانواده اولین مکان رشد شخصیت ، باورها و الگوهای رفتاری فرد است. خانواده علاوه بر اینکه محل حفظ و رشد افراد و کمک به حل استرس است. منبعی برای تنش ، اختلال نیز می باشد. ناآگاهی والدین، ارتباط ضعیف والدین و فرزند ، فقدان انضباط در خانواده آشفته و از هم گسسته احتمال درگیری نوجوان با سوءمصرف مواد را افزایش می دهد. لذا این مطالعه با هدف مرور سیستماتیک پژوهش های مربوط به ارتباط الگوهای ارتباطی خانواده ( گفت و شنود، همنوایی) در گرایش به اعتیاد نوجوانان انجام شده است. در این مطالعه مروری به منظور دستیابی به تحقیقات انجام شده در زمینه مذکور از مقالات منتشر شده در سایت های ملی جهاد دانشگاهی و اطلاعات نشریات کشور و پژوهشکده علوم انسانی و پایان نامه های کارشناسی ارشد جستجو و نتایج بدست آمده با یکدیگر ترکیب شدند. نتایج مطالعات حاکی از این است که نوجوانانی که در خانواده های با الگوی ارتباطی گفت و شنود بالا و همنوایی پایین زندگی می کنند ، درگیری کمتری با استعمال دخانیات داشته و نوجوانانی که در خانواده های آنان الگوی ارتباطی همنوایی غالب است درگیری بیشتری با مصرف سیگار و استعمال دخانیات پیدا کرده اند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، گرایش به اعتیاد ، نوجوان