اثربخشی روش واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم آسایشگاه شهر خرم آباد

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم آسایشگاه است. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از گمارش تصادفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه سالمندان ساکن آسایشگاه شهر خرم آباد بود. نمونه این پژوهش را 30 سالمند مقیم آسایشگاه تشکیل داد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی ( SF-36 ) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مشاوره گروهی واقعیت درمانی اثربخشی معناداری در سطح %95 در بهبود کیفیت زندگی سالمندان مقیم آسایشگاه دارد

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی گروهی ، کیفیت زندگی ، سالمند