بررسی تاثیر آموزش مهارت اجتماعی بر سازگاری اجتماعی

این مقاله، حاصل پژوهشی است بین رشته ای در حوزه روانشناسی اجتماعی که هدف اصلی آن بررسی تاثیر آموزش مهارت اجتماعی بر سازگاری اجتماعی(دانش آموزان نارسایی ذهنی تحت پوشش کمیته امداد حضرت امام خمینی(ره) شهرستان قوچان) بوده است. این تحقیق تبیینی، و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها، از نوع پیمایشی بوده و گردآوری داده های آن، با ابزار پرسشنامه بسته صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان دارای نارسایی ذهنی(آموزش پذیر) تحت پوشش کمیته امداد بوده که در مقطع ابتدایی سال تحصیلی 93-92 در مراکز آموزشی استثنایی نیایش، باغ ملی و گلهای شهرستان قوچان مشغول به تحصیل بوده اند. به علت حجم کم آن ها، کلیه 60 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند(تمام شماری). به منظور گردآوری داده های پژوهش ابتدا مقیاس واینلند به عنوان پیش آزمون بر روی گروه کنترل و آزمایش اجرا شد. سپس آموزش مهارت های اجتماعی در طی 12 جلسه در گروه آزمایش اجرا شد. در پایان مقیاس واینلند به عنوان پس آزمون در هر دو گروه اجرا گردید. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ها، از آزمون t پارامتریک و آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون و آزمون من – ویتنی استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که که آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای نارسای ذهنی تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان قوچان تاثیر بسزایی دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، سازگاری اجتماعی ، نارسایی ذهنی