ارتباط اوقات فراغت فردی و میزان افسردگی دربازنشستگان آموزش وپرورش

درنظام های متعارف و معمول بازنشستگی زمانی فرا می رسد که فرد از شغل خود جدا می شود .این امر برای سازمان ، فرد بازنشسته و خانواده بازنشسته نا مطلوب است. رویارویی با مسایل مبتلابه بازنشستگی از جمله نحوه گذراندن اوقات فراغت و چگونگی حفظ سلامت روانی بازنشستگان امری ضروری است، لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط اوقات فراغت فردی و میزان وافسردگی دربازنشستگان آموزش وپرورش انجام گردید.روش بررسی دراین پژوهش توصیفی - مقطعی ،259 نفر از بازنشستگان آموزش وپرورش ساکن در شهر بجنورد در سال -90 89باروش نمونه گیری احتمالی از نوع تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها ،پرسشنامه ای محقق ساخته، نوع سوالات به شکل بسته واز طریق فرم مصاحبه ای تکمیل گردید.پرسشنامه شامل سه بخش بود ،در بخش اول مشخصات فردی ،در بخش دوم جنبه های مختلفی از اوقات فراغت فردی ، و دربخش سوم ازسوالات مقباس افسردگی بک Beck جهت ارزیابی افسردگی استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با آمار استنباطی که نظیر آزمونی کای دو واز نرم افزار ورژنSPSS 16انجام شد.یافته های بیشترین تعداد واحدهای مورد پژوهش در ارتباط با گذراندن اوقات فراغت فردی به تماشای تلویزیون پرداخته اند %41/5 وکمترین تعدا د (%8/5) گرایش به رفتن سینما وتاتر داشتند. از لحاظ آماری در بین آیتم های اوقات فراغت فردی، مورد گوش دادن به رادیو با میزان افسردگی ارتباط معنی دار ی وجود داشت P< 0/05بحث و نتیجه گیری: اغلب سالمندان بعد از بازنشستگی دقت بیشتری برای مشغولیت های اوقات فراغت فردی خویش دارند. آنها مشغولیت هایی را انتخاب می کنند که امکان ابراز وجود و یا تعامل اجتماعی لذت بخش را تامین کنند. این عوامل به سلامت روان وپشگیری ازافسردگی آنها کمک میکند.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، میزان افسردگی ، بازنشستگان ، سالمندی