بررسی اثر بخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش اضطراب مبتلایان به سوگ پیچیده

زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش اضطراب مبتلایان به سوگ پیچیده بود .روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری این پژوهش راکلیه مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1393 ، که بر اساسDSM-V-TR تشخیص سوگ پیچیده دریافت کردهاند، بودند. نمونه پژوهش شامل30 نفر مرد و زن بود که از بین داوطلبین شرکت در پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه15نفر). زنان و مردان گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه تحت آموزش به شیوه روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه اضطراب بک بود. داده ها توسط نرم افزارSPSS‐22 و به کمک روش تحلیلکوواریانس تحلیل شد .یافته ها: نتایج نشان می دهد که با حذف اثر نمره های اضطراب پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش اثر اصلی متغیر آموزش بر نمره های اضطراب پس آزمون معنی دار است. به عبارت دیگر جدول نشان می دهد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات اضطراب شرکت کنندگان گروه آزمایش – کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با 99 درصد اطمینان معنی دار می باشد P < 0/01 میزان تاثیر این مداخله 0/23 بوده است.نتیجه گیری: پژوهش نشان داد رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش اضطراب مبتلایان به سوگ پیچیده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، داغ دیدگی ، سوگ پیچیده ، روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی