بررسی اثربخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر شادکامی و کیفیت زندگی دانشجویان زن متاهل در دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان متاهل بود . روش : پژوهش از نوع پژوهشهای کاربردی و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری حدود80 نفر از دانشجویان زن متاهل مجتمع علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد بودندکه از میان آنها 30 نفر بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدندکه بهصورتکاملا0 تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش سیاهه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه کیفیت زندگی بود. متغیر مستقل(آموزش ابراز وجود) در 10 جلسهی 90 دقیقهای و دو بار در هفته برای گروه آزمایش اجرا شد . در پایان برنامه آموزشی پس آزمون از گروه ها اجراشد وآزمون آماری کوواریانس برای تحلیل آماری داده ها بکاررفت و در پایان یافته های زیر به دست آمد و با کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر مهارت ابراز وجود، میزان شادکامی و کیفیت زندگی را در دانشجویان زن متاهل بطور معناداری افزایش میدهد . (P< 0/05) نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده میتوان گفت آموزش مهارت ابراز وجود نه تنها باعث افزایش میزان شادکامی میشوندبلکه میتوان با آموزش این مهارت آن را برای کاهش مشکلات روانشناختی که زمینه ساز بروز اختلالات روانی هستند و همچنین برای ارتقاء کیفیت زندگی نیز بکار بر د .

کلیدواژه ها:

ابراز وجود ، شادکامی ، کیفیت زندگی