اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر پرخاشگری نوجوانان دختر

هدف: امروزه پدیده پرخاشگری در نوجوانان، جوامع را با معضلات بسیاری روبرو کرده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مشاوره گروهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگری در نوجوانان شهر قزوین میباشد. روش: این پژوهش نیمه تجربی و با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر شهر قزوین بود که از طریق نمونه گیری خوشهای چندمرحله ای تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، قرار گرفتند تا به پرسشنامه پرخاشگری آیزنک پاسخ دهند. آموزش به مدت 8 جلسه به شکل کارگاه پرسش و پاسخ و ایفای نقش توسط اساتید مجرب انجام شد و اطلاعات مربوطه قبل و بعد از آموزش سنجیده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمونهای تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج: از داده ها نتیجه گرفت که مشاوره گروهی با رویکرد شناختی - رفتاری به عنوان روشی موثر در کاهش میزان پرخاشگری در نوجوانان میباشد. نتیجه گیری: از مشاوره گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری به عنوان یک راهکار مناسب و موثر برای کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مشاوره ، پرخاشگری ، نوجوان