بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی وخلاقیت کارکنان اداره کل اموراقتصادی ودارایی استان اردبیل

از آنجایی که نیروی انسانی به عنوان ارزشمندترین سرمایه سازمان ها محسوب می شود، توانمندسازی مقوله ایست که مدیران بوسیله آن می توانند هم منافع سازمانی را تامین کنند و هم احساس مالکیت و سرافرازی را در کارکنان ایجاد نمایند. توانمندسازی روانشناختی ظرفیت های بالقوه و توانایی های افراد را برای بهره برداری بهینه که از آن استفاده کامل نمی شود در اختیار می گذارد که یکی از این ظرفیت های بالقوه احیاء و هدایت نیروی خلاقیت درکارکنان است. خلاقیت کارکنان در سازمان ها یعنی رسیدن به مرحله پیشرفت و اوج شکوفایی و بازده مثبت سرمایه های فکری در آن سازمان و همین طور مایه تفاوت و تمایز آن سازمان در رقابت با سازمان های دیگر. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی نیروی انسانی و خلاقیت به عنوان معیار پیشرفت در اداره کل اموراقتصادی ودارایی پرداخته است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی، روش تحقیق ، پیمایشی بوده و با استفاده از نرم افزار R و SPSS به تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه می پردازد. جامعه آماری ما عبارتست از مدیران وکارکنان اداره کل مزبور که تعداد آنها درسال 1395به 90 نفر می رسد که به دلیل محدود بودن جامعه آماری، تمامی آنها به عنوان نمونه تعیین و مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج تحقیق حاکی از آنست که رابطه معنی داری بین توانمندسازی کارکنان و ابعاد مربوط به آن و خلاقیت وجود دارد که نحوه مدیریت و سازماندهی موثر هم می تواند این فرآیند را به سرانجام مطلوبی هدایت کند .

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، خلاقیت ، ظرفیت های بالقوه ، سرمایه فکری