محاسبه ی رشد بهره وری با استفاده از مدل تلفیقی تحلیل پوششی داده و شاخص تورنکوییست در شرکت گاز استان سیستان و بلوچستان

بهره وری یکی از مهمترین معیارهای توصیف کننده استفاده صحیح و بهینه از عوامل تولید و میزان دستیای به اهداف ازپیش تعیین شده است. طبق برنامه توسعه چهارم تمامی سازمانها ودستگاههای اجرایی مکلف شدند سهم ارتقای بهره وری خود در رشد تولید را معین کرده و راهکارهای لازم برای تحول کشور از یک اقتصاد نهاده محور به یک اقتصاد بهره ور را مشخص کنند ، و براساس سیاستهای کلی برنامه پنجم توسعه کلیه سازمانها و دستگاههای کشور میبایست تا پایان برنامه حداقل یک سوم از رشد 8 درصدی پیش بینی شده تولید ناخالص داخلی از طریق رشد کل عوامل تولید به دست آورند و از آنجایی که در سیاستهای کلی در برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با رویکرد اقتصاد مقاومتی همچنان به ارتقای سهم بهرهوری در رشد اقتصادی برنامه اشاره شده است. برای نیل به اهداف مذکور، در این پژوهش سعی شده است از مدل تلفیقی شاخص تورنکوییست 1 و تحلیل پوششی دادهها 2 ( DEA ( که مزایای هر دوی این روشها را دارا است، برای محاسبه ی رشد بهره وری )در طول زمان( ، میزان تغییرات کارایی و فناوری در شرکت گاز استان سیستان و بلوچستان مورد استفاده قرار گیرد. نتایج حاکی از آن است که بهرهوری کل عوامل تولید و تغییرات کارایی در این شرکت طی سالهای مورد مطالعه1394-1389دارایی رشد مثبت اما در تحولات فناوری دارای رشد منفی بوده است . با توجه به نتایج نهایی مطالعه، از آنجا که فاصله بین متوسط میزان بهره وری کل عوامل تولید شرکت0/47 درصد( و هدف کمی پیش بینی شده در برنامه پنجم توسعه2/5 درصد( زیاد میباشد، نمیتوان این شرکت را یک شرکت بهره ور دانست.

کلیدواژه ها:

بهرهوری ، تحلیل پوششی دادهها ، شاخص تورنکوییست ، شرکت گاز استان سیستان و بلوچستان