تحلیل بهر ه ور ی ایران و شرکای بزرگ تجاری آن در اتحادیه اروپا با رویکرد DEA فازی

تجارت از راه انتقال مجموعه دانش و تکنولوژی موجود در جهان به کشور میزبان و شرکت های آن، سرعت تغییرات تکنولوژیکی آن کشور را زیاد کرده و تغییرات تکنولوژیکی نیز تولید و در ادامه بهره وری را تحت تاثیر قرار می دهد. بهره وری یکی از منابع رشد اقتصادی بوده که همواره مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران کلان اقتصادی است. در این مطالعه به بررسی وضعیت بهره وری در ایران و سه شریک بزرگ تجاری آن در اتحادیه اروپا طی دوره زمانی 2013-1996 پرداخته شده است. برای این منظور با استفاده از الگوی تحلیل پوششی داده های فازی، مقادیر بهره وری ایهن کشورها مورد محاسبه قرار گرفته و در ادامه نیز به مقایسه بهره وری ایران با این شرکای تجاری پرداخته شده است. نتیجه این مقایسه نشان می دهد که سطح بهره وری در ایران؛ علی رغم تجارت گسترده با این سه کشور و اثرات سرریز فناوری که در این میان خواهد بود، باز هم پایین بوده و نتوانسته به سطح مناسبی دست یابد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، DEA فازی ، شریک تجاری ، شاخص حکمرانی خوب ، نظام ارزی ، تحقیق و توسعه