ضمانت در اسناد تجاری در قانون تجارت و مقایسه آن با لایحه ی قانون تجارت

سال انتشار: 1396
محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی حقوق ایران با رویکرد حقوق شهروند
کد COI اختصاصی: LAWICONF01_222
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 656

نویسندگان

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان

استادیار دانشگاه آزاد رفسنجان

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی ضمانت در اسناد تجاری در قانون تجارت و مقایسه آن با لایحه ی قانون تجارت است. یافته های تحقیق حاکی از آن است لایحه ی جدید قانون تجارت ضمانت نامه ی اسناد تجاری را احصا نموده است. از دیرباز تاکنون ضمانت به عنوان قراردادی مستقل از قرارداد پایه، میان تجارت پیشگان و بازاریان رواج داشته است و فقه و حقوق اسلامی نیز آن را لحاظ نموده است. حقوق کشورمان بر خلاف قانون تجارت با ضمانت نامه های بانکی آشنا بوده است. در این پژوهش نویسندگان با بررسی ماهیت و جایگاه ضمانت و نهاد ضمان عقدی در فقه و حقوق کشورمان، به این نکته دست یافته اند که ضمانت نامه ی مستقل مذکور در لایحه ی جدید حقوق تجارت قابل توجیه و مقایسه با نهادهای سنتی ضمان نیست. نویسندگان با بررسی مواد لایحه ی جدید قانون تجارت، اوصاف ضمانت نامه های اسناد تجاری را در لایحه ی مزبور شناسایی نموده اند. تعهد موقت، ابتدایی، مستقل، قابلیت انتقال و قابلیت اشتراک از جمله این اوصاف اند. ضمانت نامه های اسناد تجاری مذکور در لایحه، در مقایسه با ضمانت نامه های متداول بانکی ضمانت نامه ای است به معنای اخص و پرداخت آن می تواند به صورت عندالمطالبه و مشروط لحاظ شود. ماهیت و روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تطبیقی می باشد و به صورت پیمایشی انجام گردیده است.

کلیدواژه ها

ضمانت- اسناد تجاری- قانون تجارت- لایحه جدید قانون تجارت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.