زهرا خراسانی - دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق جزا وجرم شناسی مجازی، دانشگاه قم
ابوالفتح خالقی - دانشیار حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه قم

با وقوع پدیده ای به نام جرم، حقوقی برای اطراف جرم یعنی متهم، شاکی و جامعه در نظر گرفته می شود از جمله حقوق شاکی، حق گذشت از تعقیب و اجرای مجازات که این حق، نتیجه حق شکایت و تعقیب کیفری جرم توسط شاکی می باشد. گذشت از اهم مسایل حقوق جزا و بالاخص ایین دادرسی کیفری می باشد و گذشت از تعقیب یا اعمال مجازات حقی است که بر اساس قانون متعلق به زیان دیده از جرم یا وراث یا نماینده قانونی اوست و قانونگذار ان را در جهت ترغیب بزهکار به اعاده وضع به حالت قبل از وقوع جرم به عنوان یک جهت مخففه قبل از صدور و قطعیت حکم و هم بعد از ان پیش بینی نموده است، لیکن میزان تاثیر ان در تعیین مجازات به نوع جرم از حیث قابل گذشت بودن یا غیر قابل گذشت بودن بستگی دارد. چنانچه در جرایم قابل گذشت، گذشت شاکی در هر مرحله ای سبب توقف رسیدگی یا اجرا خواهد شد اما در جرایم غیر قابل گذشت تاثیر این سبب در مراحل مختلف فرایند کیفری و در فروض متعدد متفاوت است. همچنین یکی از موارد سقوط دعوی عمومی، گذشت شاکی یا مدعی خصوصی است. اما در درجه اول گذشت شاکی، دعوی خصوصی را ساقط می کند و اگر جرم از جرایم قابل گذشت بوده، دعوی عمومی را هم سا قط می کند. در این تحقیق به بررسی تاثیر گذشت شاکی خصوصی و اعلام گذشت وی در جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت پرداخته می شود که هدف وجود صلح و سازش میان طرفین دعوی است.

شاکی، گذشت، جرایم قابل گذشت، جرایم غیر قابل گذشت، قرار موقوفی تعقیب