بررسی برخی مسایل اجتماعی اقتصادی سکونتگاه های روستایی طرح کانون بحران فرسایش بادی گنبدلی، خانگیران سرخس

امروزه، فرسایش بادی از جمله مسایل گریبانگیر بسیاری از مناطق مسکونی (شهری و روستایی) و غیرمسکونی است. علی رغم اینکه تاثیرات اجتماعی فرسایش بادی بر سکونت گاه های روستایی به صورت مستقیم نیست اما این پدیده با ناثیرگذاری به شیوه های مختلف، تاثیر منفی بر جمعیت روستایی و روند رشد آن دارد. بنابراین لازمه بحث پیرامون آثار فرسایش بر سکونت گاه ها در توجه به شاخص های اجتماعی و اقتصادی است. محدوده مورد مطالعه، سکونتگاه های روستایی یازتپه و تام رسول در دهستان سرخس از توابع بخش مرکزی شهرستان سرخس است. از مطالعات اجتماعی انجام شده در منطقه می توان به بررسی مسایل مربوط به قومیت و طوایف، تعداد و تحولات جمعیت، وضعیت سواد و آموزش اشاره کرد و مطالعات در بخش اقتصادی بر روی، زراعت و زیرمجموعه های آن و دامداری صورت گرفته است. با توجه به اینکه روستای تام رسول و یازتپه بیش از سایر روستاهای دهستان سرخس در معرض هجوم ماسه های روان هستند، از آثار فرسایش بادی در این منطقه، می توان به ورود ماسه های روان به مزارع، افزایش شوری آب، تخریب مراتع و نابودی پوشش گیاهی اشاره کرد. همچنین، نزدیکی روستای تام رسول و یازتپه به سرخس و مشهد، از عوامل جذب جمعیت روستایی به شهر است. با تداوم این روند رشد جمعیت روستا کند شده و روند منفی خواهد داشت که باعث کاهش توان اقتصادی روستا شده و به دنبال آن سکونت گاه روستایی را با مشکل مواجه می کند.

کلیدواژه ها:

اجتماعی اقتصادی ، خانگیران ، سکونتگاه های روستایی ، فرسایش