بررسی تطبیقی رنگ ها در آثار حسین منزوی و صلاح عبدالصبور

از دیرباز ادبیات بخش مهمی از فرهنگ و احساسات ملت ها را به تصویر میکشد که دارای اجزای مختلف و به هم پیوسته ای است که در کنار یگیدیگر ادبیات هر عصر و مللی را شکل میدهند , در این میان این اجزا و عناصر جلوه های مختلفی به ادبیات میدهند , و از میان این اجزا , موضوع مورد مطالعه ی ما رنگ میباشد, وجود رنگ ها در طبیعت، بیانگر حکمت عالیه ی آفرینش است و از گذشته های دور به گونه های متعددی در باور مردم رسوخ یافته است این پدیده برای بیان اغراض گوناگون توسط شاعران در دوره های مختلف بکار گرفته میشود. رنگ از عناصر مهم صورخیال محسوب میشود و در دوره ی معاصر نیز کاربرد این نماد ادبی در ملت های مختلف , بیشتر به چشم میخورد , بعبارتی میتوان گفت که رنگ ها مفاهم پنهانی را دربرمیگیرند که به صورت نمادین بیانگر احساسات و الهام گر معانی مورد نظر شاعر شده است. در این نوشته سعی کرده ایم تا استفاده از رنگ ها را در اشعار دو شاعر از ادبیات معاصر ایران و عرب بصورت پژوهشی –مقایسه ای مورد بررسی قرار دهیم , حسین منزوی از شاعران به نام و غزل سرای معاصر , و صلاح عبدالصبور شاعر بزرگ مصری است , که از این نماد برای بیان اهداف و مقاصد خود با تاثیر پذیری از شرایط و عوامل مختلف مذهبی , سیاسی و اجتماعی , به وفور در اشعار خود استفاده کرده اند رنگ های بررسی شده در این مقاله سیاه , سفید , سبز ,سرخ و خاکستری میباشد که در ادامه با نمونه های آن آشنا خواهیم شد.

کلیدواژه ها:

رنگ های نمادین ، حسین منزوی ، صلاح عبدالصبور ،