رجبعلی حکم آبادی - فوق لیسانس بهداشت حرفه ای، عضو هییت علمی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران،
حمید توکلی قوچانی - دکتری آموزش بهداشت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
حسین ابراهیمیان - لیسانس مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
نادر کریمی - لیسانس مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

مقدمه امروزه، استرس شغلی به یک پدیده جهانی تبدیل شده است که کلیه محیط های کاری و گروه های شغلی را تحت تاثیر خود قرار میدهد. رانندگی اتوبوس نیز یکی از موقعیت های پر استرس شغلی می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی وضعیت استرس شغلی رانندگان واحد اتوبوسرانی شهر بجنورد می باشد. روش کار در این مطالعه توصیفی – مقطعی، وضعیت استرس شغلی تعداد 61 نفر از رانندگان اتوبوسرانی شهر بجنورد به صورت روش تصادفی ساده و با مراجعه حضوری ارزیابی گردید. جهت ارزیابی از پرسشنامه فلیپ ال رایس استفاده گردید. سپس داده ها با آزمون های آماری t-test و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نتایج نشان داد کلیه رانندگان مورد مطالعه مرد و متاهل بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 41±5 سال، میانگین سابقه کاری 12±5 سال بود. میانگین نمره استرس شغلی رانندگان 147.5±24.8 ، به طوری که % 97 رانندگان دارای استرس زیاد بودند. همچنین نتایج نشان داد که استرس شغلی فقط با شیفت کاری ارتباط معناداری داشته و با سایر متغیرها از جمله سن، سابقه کاری، سطح تحصیلات و نوع استخدام ارتباط معناداری نداشته است. نتیجه گیری با توجه به این که میزان استرس شغلی در بین رانندگان اتوبوسرانی بسیار بالا می باشد اجرای یک برنامه جامع مدیریت استرس در سطح سازمان الزامی می باشد

ارزیابی، استرس شغلی، رانندگان واحد اتوبوسرانی