مقایسه تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی در بیماران مبتلا به سرطان سینه

مقدمه: سرطان سینه شایعترین سرطان در زنان بوده و نزدیک به یک سوم از کل سرطانهای موجود در زنان را تشکیل می دهد. از نظر مرگ و میر بعد از سرطان ریه در ردیف دوم قرار دارد. طی 50 سال اخیر تغییرات ایجاد شده در شیوه زندگی انسان سبب افزایش میزان بروز این سرطان شده است. شیمی درمانی در مراحل اولیه موجب بهبود سرطان سینه میشود، اما ممکن است سبب تغییرات نامطلوب در کیفیت زندگی، خستگی، عملکرد جسمانی و ترکیب بدن میگردد. مطالعات نشان داده اند که ورزش موجب بهبود کیفیت زندگی در میان مبتلایان به سرطان سینه میگردد. لذا هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی در بیماران مبتلا به سرطان سینه میباشد. روش شناسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 36 نفر دارای سرطان سینه (با سن 11/6-16/46 سال، وزن 56/1-11/75 کیلوگرم، قد 21/3 -13/159 سانتیمتر) در ایران بین سال 1392-1391 و به صورت تصادفی در گروه کنترل (تعداد 12 نفر)، ورزش مقاومی (12 نفر) و گروه ورزش هوازی ( 12 نفر) بررسی شدند. پس از تکمیل پرسشنامه مربوط به سلامتی و فرم رضایت نامه هر دو گروه به مدت 12 هفته به طور مجزا به ورزش های هوازی و مقاومتی پرداختند. یافتهها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ورزش هوازی نیز نسبت به مراقبت معمول بیشتر موجب بهبود اعتما د به نفس ( 01/0 ˂P ،(افزایش آمادگی جسمانی ( 03/0 ˂P (و کاهش درصد چربی (04/0 ˂P (میگردد؛ ورزش مقاومتی نیز نسبت به مراقبت معمول بیشتر موجب بهبود اعتماد به نفس (02/0 ˂P ،(افزایش قدرت عضلانی ( 01/0 ˂P (و توده بدون چربی بدن (05/0 ˂P (میشود. همچنین نتایج نشان داد که خستگی، افسردگی و اضطراب در گروه های ورزشی به طور معنیداری کاهش یافت (05/0 ˂P .( نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، ورزشهای هوازی و مقاومتی به طور معناداری موجب بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان سینه میگردد.

کلیدواژه ها:

ورزش هوازی ، ورزش مقاومتی ، سرطان سینه