فرشید اربابی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زاهدان

متاستاز شایعترین تومور بدخیم در مغز است که پس از ریه، پستان شایعترین توموری است که باعث متاستاز مغزی میشود. با افزایش طول عمر بیماران مبتلا به سرطان پستان، شیوع متاستاز مغزی افزایش یافته است. اگر چه در اولینشواهد تاریخی طول عمر متوسط بیماران متاستاتیک مغزی کمتر از 6 ماه بوده است، اما با درمانهای موثر سیستمیکاین طول عمر به 23 ماه افزایش پیدا کرده است. اولین اقدام در کنترل ادم مغزی، تشنج و علایم ناشی از افزایش فشارمغز و پیشگیری از ترومبوز عروقی است. در بیماران He2/neu ترکیب Lapatinib و Capecitabine به عنوان اولین درمان در متاستاز مغزی توانسته است که انجام رادیوتراپی تمام مغز را تا 8,3 ماه به تاخیر بیاندازد در ضمن اینکه بیش از 70 درصد بیماران بیش از یک سال عمر کرده اند. مداخلات هورمونی نیز توانسته است متاستاز به مغز و درگیری لپتومننژ را به خوبی کنترل کند. تا زمان تایید bevacizumab در گلیوبلاستوم مغزی، داروهای ضدآنژیوژنز به علت خطر بالای خونریزی داخل مغزی که برای آن متصور بوده اند در درمان متاستاز مغزی به کار نرفته بودند، اما پس از آن مطالعاتی در حال انجام است که نتایج آنها تا به حال گزارش نشده است. پس از انجام درمان های اولیه، برای بیمارانی که بیماری سیستمیک آنها تحت کنترل است، انجام هر یک از مدالیته های درمانی جراحی استریوتاکتیک و یاجراحی قابل انجام است. برای بیماری که یک کانون متاستاتیک در دسترس دارند، انتخاب اول جراحی است که پس ازآن هر یک از درمانهای رادیوتراپی و استریوتاکتیک رادیوسرجری قابل انجام است، برای بیمارانی که تنها یک کانونمتاستاتیک غیر قابل دسترس دارند و یا تعداد کمی متاستاز دارند، درمان رادیوسرجی انتخاب ارجح است که می توان بهاین درمان رادیوتراپی تمام مغز را اضافه کرد که البته سودمندی این روش در افزایش طول عمر بیماران به اثباتنرسیده است. برای سایر بیماران که متاستاز متعدد دارند، اشعه درمانی به تمام مغز بهترین اقدام است.