نقش ارزش های فرهنگی و بومی در باززنده سازی بافت تاریخی روستاها

روستاها به عنوان قرارگاه رفتاری خانواده از لحاظ عملکردی و کالبدی مکان شکل گیری رفتار و فرهنگ و اخلاق واحد اجتماع است. روستاها با معماری سنتی مکانی سازنده و مناسب برای این مهم بوده اما معماری مسکن روستاهای امروز ایران ظرف مناسبی برای این مهم نیست چرا که خصوصیت معماری سنتی و کاهگلی بودن روستاها را از دست داده و به تبع آن قابلیت پرورش فرهنگ و معماری کاهگلی و روستایی و ارزش های فرهنگی و بومی از روستاها سلب شده است. لذا از الزامات معماری ما در عصر جدید توجه به معماری اصیل سنتی و احیای معماری و بافت های تاریخی و ارزشمند روستا و آیین و فرهنگ های معماری روستا می باشد. زیرا زندگی تمدن و فرهنگ زیست ما اعم از شهری و روستایی در آن ها متبلور شده است و یکی از ضروریات تامین زندگی سالم و آرام بازگشت به ارزش های فرهنگی، بومی و سنتی گذشته و احیاء و به روزکردن معماری با هویت روستایی و ارزشمند سنتی ایران است.

کلیدواژه ها:

روستاهای تاریخی ، ارزش ، حفاظت و بازسازی ، هویت