مه یار مویدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفا دشت
علیرضا اسکندری - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مجازی
سیدموسی پورموسوی - استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفا دشت

بلایای طبیعی همیشه گریبانگیر آدمی بوده است در این بین تنها مدیریت و بینش درست آدمی است که راه را هموار می نماید. در بین بلایای طبیعی، سیل سالانه هزاران نفر را در کام خود گرفتار می نماید و به غیر از خسارت رساندن به مکان سیلزده بقایا و اثرات خود را تا کیلومتر ها می کشاند و موجبات بیماری های عفونی و ویروسی را فراهم می آورد. اثرات سیل یکی از مهمترین بلایا در جهان است. علل سیل ناشی از عوامل طبیعی مانند باران های شدید و جزر و مد بالا و غیره و عوامل انسانی مانند مسدود کردن کانال یا تشدید کانال های زهکشی، استفاده از زمین نامناسب و غیره می باشد.افزایش جمعیت ناشی از گسترش شهر نشینی، مناطقی نفوذپذیر را در برابر سیل های شدید به وجود آوره است. به منظور پیشگیری از وقوع سیل و یا کاهش احتمال وقوع آن می توان از طریق اقدامات ساختاری کنترل سیلاب مانند احداث سد و یا اقدامات غیرسازه ای مانند پیش بینی و هشدار سیل، خطر سیل و مدیریت ریسک، مشارکت عمومی و غیره اقدام نمود. در این راستا تحقیق حاضر با مطالعه اسنادى به شناسایى تاثیر عوامل طبیعى و انسانی و ایجاد بحرانهاى ناشى از آن در برنامه ریزى هاى شهرى مى پردازد که نتیجه آن توجه به مدیریت بحران در مدیریت شهرى است تا ضمن جلوگیرى از ایجاد سیل و کاهش زیان هاى آن استفاده مطلوب از آب را در ابعاد گوناگون گسترش دهیم.

سیلاب شهری، رودخانه های شهری، مدیریت بحران