لیلاسادات موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران، تهران، ایران
شاهین حیدری - استادیار دانشکده معماری، عضو هییت علمی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

توسعه روزافزون فعالیت های آموزشگاهی و دانشگاهی و رشد چشمگیر دنیای ارتباطات و اطلاعات نوین مهندسی، باعث ایجاد تحولات بی شماری در نظام های آموزش عالی شده است. متاثر از این تحولات، نقش ارتباطات و اطلاعات کاربردی و هم چنین تقاضا برای دانش مهندسی در حوزه آموزش معماری، با تحولات و اصلاحات مهمی همراه بوده است. یکی از مهمترین چالش های مطرح شده، بهبود کیفیت و ارتقای بهره وری در آموزش معماری است. از این رو کیفیت در آموزش مهندسی و معماری در راس امور قرار گرفته و پرداختن بدان یکی از وظایف مهم نظام آموزش این رشته به شمار می آید. در کشور ما و در کنار مقررات ملی ساختمان، مدارک فنی دیگر از قبیل؛ آیین نامه های ساختمانی، استانداردها و آیین کارهای ساختمان سازی، مشخصات فنی و دیگر نشریات تدوین و انتشار می یابند، که اگر چه از نظر کیفی و محتوایی حایز اهمیت هستند، اما با مقررات ملی ساختمان تمایز های اشکاری دارند. آنچه مقررات ملی ساختمان، را از دیگر مدارک متمایز می کند؛ الزامی بودن، اختصاصی بودن و سازگار بودن آن با شرایط کشور از حیث نیروی انسانی ماهر، کیفیت و کمیت مصالح ساختمانی، توان اقتصادی و اقلیم و محیط می باشد. در حقیقت مقررات ملی ساختمان، مجموعه ای از حداقل های موردنیاز و بایدها و نبایدهای ساخت و سازهاست؛ که با توجه به شرایط فنی و اجرایی و توان مهندسی کشور و با بهره گیری از آخرین دستاوردهای روز ملی و بین المللی و برای عموم جامعه کشور، تهیه و تدوین شده است. آیا تا به حال نوع نگرش به لزوم آموزش مباحث مقررات ملی ساختمان برای دانشجویان معماری مورد بحث و نقد قرار گرفته است این پژوهش در چارچوب روش تحقیق؛ توصیفی- تحلیلی و با توجه به ویژگی ها و الزامات مورد نیاز در جهت ادغام دروس معماری با مباحث22 گانه مقررات ملی ساختمان؛ پرداخته و راهکارهایی بهینه را پیشنهاد می کند. بهره گیری از توصیه ها و راهکارهای ارایه شده در این، پژوهش می تواند زمینه آموزش این شیوه نوین مهندسی را به شکل کاربردی در محیط های آموزش عالی ایران فراهم نماید.

آموزش نوین مهندسی، مقررات ملی ساختمان، محیط آموزشی، مباحث 22 گانه، نظام مهندسی