علی همتی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان،سمنان،ایران
سیداحمد جهان تاب - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان،سمنان،ایران

در این تحقیق مدلسازی دیوار برشی بتنی پیرامونی در ساختمان های 15، 25 و 35 طبقه انجام گرفت و در مرکز این دیوارها بازشوهایی با درصدهای مختلف نسبت به ابعاد دیوار (0%، 25%، 50% و 75% ) قرار گرفت. در نهایت نتیجه گرفته شد که با افزایش درصد بازشو در مرکز دیواراز 0 % تا 25 % تغییر مکان و شکل پذیری دیوار افزایش یافته و سپس کاهش می یابد.به طوری که در جهت محور طولی ساختمان در ساختمان 15 طبقه برای بازشو های 0%، 25%، 50% و 75% به ترتیب با تغییرمکانهای 6 ، 9 ، 7.5 و 5.5 سانتیمتر و به همین ترتیب در ساختمان 25 طبقه با تغییرمکانهای 8 ، 14 ، 11 و 7.5 سانتیمتر و در ساختمان 35 طبقه با تغییرمکانهای 13 ، 20 ، 16 و 11 سانتیمتر روبرو می شویم .همچنین دریفت طبقه آخر ( ارتفاع طبقه/جابجایی نسبی) در ساختمان 15 طبقه به ترتیب 0.03 و 0.11 و 0.11 و 0.11 سانتیمترو در ساختمان 25 طبقه به ترتیب 0.11 و 0.23 و 0.09 و 0.14 سانتیمتر و در ساختمان 35 طبقه به ترتیب 0.26 و 0.23 و 0.29 و 0.26 سانتیمتر می باشدکه نشان دهنده آن است که با افزایش طبقات تغییر مکان ها و همچنین دریفت طبقه آخر نیز افزایش می یابد.

دیوار برشی، بازشو، نیروی جانبی، ضریب شکل پذیری