سعیده آل بویه لنگرودی - دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، دانشگاه تهران،
علی خدام - دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی اراک،
مهدی حسنلو - دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، دانشگاه تهران،
محمدامین قنادی - دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی اراک،

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و اهمیت بحث تولید مدل ارتفاعی رقومی زمین از تمام نقاط کشور، میتوان به لزوم استفاده هرچه بیشتر از سنجش از دور ماهوارهای پی برد. یکی از ارکان اصلی سنجش از دور ماهوارهای، سنجش از دور راداری میباشد. در سال های اخیر پروژه های فضایی بسیاری آغاز به اخذ اطلاعات از سطح کره زمین کردهاند که آخرین آنها پروژه سنتینل میباشد. سنتینل-1 بخش راداری پروژه سنتینل است که هر چند روز یکبار از سطح زمین تصاویر راداری اخذ میکند. در این مقاله قابلیت محاسبه جابه جایی زمین با استفاده از این تصاویر مورد بررسی قرار میگیرد. تصاویر مورد استفاده در این مقاله از شهر بجنورد و حومه آن میباشد. این تصاویر مربوط به چند روز قبل و بعد از زلزله بجنورد که در تاریخ 23 اردیبهشت 1396 رخ داد، میباشند. تکنیک تولید مدل ارتفاعی رقومی، روش تداخل سنجی راداری با دو عبور تکراری میباشد. جابهجایی تولید شده با استفاده از تصاویر سنتینل-1 و تکنیک تداخل سنجی راداری با اطلاعات منتشر شده از موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران مورد ارزیابی قرار گرفته میشود. نتایج آزمایش نشان میدهد که این تصاویر قابلیت بالایی در نشان دادن میزان جابه جایی سطح زمین و موقعیت مکانی این جابه جایی ها دارد.

سنجش از دور کاربردی، تداخل سنجی راداری، تصاویر ماهواره ای سنتینل-1، جابه جایی سطح زمین، زلزله، فرونشست، سفره های آب زیرزمینی