اثربخشی آموزش عملی مهارت های تعاملی مادر- فرزند بر افزایش مهارت های عملی مادران کم سواد

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارت های تعاملی مادر- فرزند بر افزایش مهارت های عملی مادران کم سواد اداره سوادآموزی اصفهان انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش را زن ان کم سواد (فاقد مدرک پنجم ابتدایی) و فرزندان آنها که در دوره ابتدایی در آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1395-1396 مشغول به تحصیل می باشند، تشکیل می دهند. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. بطورتصادفی از بین 5 دبستان، تعداد 100 نفر دانش آموز دارای مادر کم سواد انتخاب شدند و از آنها پرسشنامه سنجش رابطه والد-فرزندی مادر و پدر گرفته شد. در مرحله بعد 30 نفر از آنها که نمرات کمتری را کسب کردند شناسایی و سپس بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رابطه والد-فرزندی و برگه رمزگذاری تعامل والد-کودک بود. در مداخله آموزشی گروه آزمایش طی 12 جلسه تحت آموزش های عملی مهارتهای تعاملی PCIT قرار گرفتند ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل t گروه های وابسته انجام شد. نتایج پژوهش نتایج نشان داد که آموزش های عملی مهارتهای انجام دادنی و پرهیزی به مادران باعث افزایش مهارتهای تعاملی آنها شده است .( P<0/05)

کلیدواژه ها:

تعامل والد-فرزند ، زنان کم سواد