تحلیلی بر چالش های امنیت شغلی در قانون کار جمهوری اسلامی ایران

وقتی بحث امنیت شغلی مطرح میشد استخدام رسمی و دایم تداعی میگردید؛ ولی در دنیای امروز که امنیت شغلی با امنیت اجتماعی گره خورده است، امنیت شغلی از دیدگاه نوینی مورد توجه است و آن توجه به امنیت شغلی از طریق تواناسازی و پرورش انسانها است. در مفهوم جدید امنیت شغلی، سازمانها بایستی به افراد وابسته شوند؛ یعنی، سازمانها بایستی زمینه های لازم را برای تواناسازی کارکنان خود در ابعاد تخصصی، جسارت عملی، تجربه آموزی، رضایت شغلی، رفتاری، ارتباطی، تفکر و وجدان کار فراهم کنند تا کارکنان بتوانند انتظارات تخصصی و اجتماعی سازمان را برآورده سازند و از این بابت از ثبات شغلی برخوردار باشند. توانا شدن کارکنان یک سازمان، بدین صورت تضمین کننده امنیت شغلی است که کارکنان سازمان در بازار کار خارج از سازمان نیز به لحاظ توانمندیهای کسب شده میتوانند جذب شوند. در سازمانهای عصر حاضر، تنها رسمی شدن و استخدام ثابت تضمین کننده امنیت شغلی نیست، بلکه کارایی، تخصص و بالندگی، تفکر خلاق، نوآوری و مولفه هایی از این قبیل هستند که امنیت شغلی کارکنان را ضمانت میکنند. منظور از امنیت شغلی این است که سازمان موجبات تواناسازی فرد را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

امنیت شغلی ، قانون کار ، چالشها