تحلیل و ارزیابی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران، مورد مطالعه : شهر تبریز

حکمروایی شهری فرآیندی است که براساس کنش متقابل میان سازمان های رسمی اداره شهر و سازمان های غیردولتی و تشکل های جامعه مدنی، شکل می گیرد. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل و بررسی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در شهر تبریز، براساس پنج شاخص اصلی حکمروایی خوب شهری شامل: پاسخگویی، شفافیت واطلاع رسانی، قانونمداری، کارایی اثربخشی و مشارکت شهروندان بوده و به لحاظ روش، رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی میدانی و تکمیل پرسشنامه با حجم نمونه 400 نفر جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار Spss و ارزشگذاری متغیرها، با بهره گیری از طیف لیکرت و آزمون T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بغیر از شاخص قانونمداری مربوط به شورای شهر تبریز که در حد متوسط بود (P> 0/05)، بقیه شاخص های مورد بررسی در رابطه با شهرداری و شورای شهر تبریز به طور معنی داری پایین تر از حد متوسط می باشد (P<0/05).

کلیدواژه ها:

حکمروایی ، پاسخگویی ، شفافیت ، قانون مداری ، اثربخشی ، مشارکت ، تبریز