ارایه مدل محله محور در توسعه پایدار شهری با تاکید بر محله های فرسوده ( محله چرم سازی همدان)

در این تحقیق براساس استراتژی توسعه شهری (CDS) شاخص های موردنظر شناسایی و استخراج شده است. استراتژی توسعه شهری در اصل یک فرآیند برنامه ریزی استراتژیک مشارکتی است که برای کمک به شهرها در به عهده گرفتن نقش و وظیفه خود در تولید یا خدمت رسانی و برقراری ارتباط بین خروجی ها در جهت تصمیم گیری برای بهبود موقیعت رقابتی شهر بوجود آمده است. برای ارزیابی مدل طراحی شده از نرم افزار لیزرل 8.5 استفاده گردید که بر این اساس از شاخص ها X2 به درجه آزادی، شاخص برازندگی (GFI)، شاخص تعدیل برازندگی (AGFI)، میانگین مجذور پس مانده ها (RMR)، شاخص نرم شده برازندگی (NFI)، شاخص نرم نشده برازندگی (NNFI)، شاخص برازندگی فزاینده (IFI)، شاخص برازندگی تطبیقی (CFI) و شاخص بسیار مهم ریشه دوم برآورد واریانس خطای تقریب (RMSEA) استفاده شده است. مدل یک بین متغیرهای مولفه کاهش فقرش شهری، مولفه بهبود کیفیت و کمیت زیرساخت های اجتماعی، مولفه و اداره شهری، مولفه خدمات شهری (آب، برق، فاضلاب و مدیریت زباله ها ) و مولفه محیط زیست انجام شد. مدل یک بین متغیرهای حمل و نقل شهری و مسکن و شهرسازی انجام شده است. نتایج نشان داد همه متغیرها همبستگی بالایی را با سازه مربوط به خود نشان می دهند. فقط متغیر (U4) مدیریت ضایعات محلی جامد و مایع (0/38) در مقایسه با سایر متغیرها از همبستگی پایین تری با برنامه ریزی شهری محله محور برخوردار است. متغیر پیاده سازی برنامه های کاهش فقر (P2) دارای بار عاملی (0/84) است که نشان می دهد 71 درصد واریانس مشترک برآورده شده ( 0.71= 2^(0.84)) در این متغیر از سوی عامل کاهش فقر شهری تعیین می شود. بررسی معنی داری آنها با توجه به خروجی نرم افزار نشان می دهد که بارهای عاملی به دست آمده در خصوص تمام مغیرهای آشکار در سطح 0/05 معنی دار هستند و همان گونه که در دیاگرام شکل 2 نشان داده شده ، مقدار t همه بارهای عاملی از 1/96 بزرگتر هستند.

کلیدواژه ها:

محله محور ، توسعه پایدار ، استراتژی ، مدل ، همدان